شیری؛ ستاره‌ای نامحبوب/اسکوچیچ اعتقاد ویژه به شیری دارد

به گزارش فلق پرس به نقل از ورزش سه، 24 ساعت پیش از مسابقه تراکتور و الوحده مشخص شد که دراگان اسکوچیچ ترکیب تیمش را تغییر نخواهد داد و تنها به جابجایی تومیسلاو اشتراکالی با دوماگوی دروژدک محروم اکتفا خواهد کرد. سیستم چهار سه سه با حضور اودیل خامروبکف، مهدی شیری و ایگور پوستونسکی در خط میانی و همچنین مهدی هاشم‌نژاد، امیرحسین حسین‌زاده و تومیسلاو اشتراکالی در خط حمله. این سیستم جدید فوتبال دراگان اسکوچیچ که بعد از مصدومیت مهدی ترابی در دستور کار خود قرار داده است.

اما اسکوچیچ اعتقادی ویژه به مهدی شیری دارد. او فصل گذشته این بازیکن را تقریبا در تمام پستها به کار گرفت و حتی در مصاحبه با خبرنگار ما، زمانی که جایزه بهترین سرمربی ماه را دریافت می‌کرد، در پاسخ به این سوال که آن را به کدام بازیکنش هدیه می‌دهد، نام شیری را به زبان آورد. با تمجید از او به عنوان بازیکنی دونده، پرتلاش و در خدمت تیم. در نهایت اسکوچیچ با نمایش‌های کم‌نقص و مطمئن این بازیکن توانست عنوان قهرمانی لیگ برتر را به دست بیاورد.

با این حال در فصل جدید شیری یک گام هم جلوتر آمد و وارد ترکیب اصلی شد، البته نه در جایی که تخصصش را دارد بلکه در پست جدید خود، هافبک مرکزی و دفاعی و راست. اما جالب این است که او در این پست هم وظایف خود را به شکلی مطلوب انجام داد. وظایفی که البته گستره زیادی دارد و از کمک به حرکات ترکیبی در سمت راست آغاز شده و به پوشش جای خالی دانیال اسماعیلی‌فر در یک سوم دفاعی پایان می‌یابد.

بر اساس آنالیزهای صورت گرفته او در این بازی چهار پست مختلف را برای این تیم بازی کرد: «حمله – دفاع از وسط – های پرس و دفاع عمیق»

او در دو دیدار برابر شباب الاهلی و الوحده به خصوص در بخش دفاعی عملکرد قابل قبولی داشت و توانست بر نمایش هافبک‌های تهاجمی حریف اثر بگذارد. تا جایی که بیشتر موقعیت‌های تیم الوحده به جای زدن به عمق دفاع تراکتور با ضربات ایستگاهی و ارسالها به دست می‌آمد.

نکته جالب اینکه شیری در اسپرینت رکورد 750 متر را به ثبت رساند و همچنین در آمار جی پی اس هم دومین بازیکن تراکتور بود که نشان می‌دهد حضورش چه اهمیتی برای نمایش تراکتور داشته است.

شیری در ضربات ایستگاهی تیم تراکتور هم عقب می‌آمد تا بتواند از ضد حملات حریف جلوگیری کند که این هم نکته مهمی است چرا که دیگر هافبک تراکتور، ایگور پوستونسکی، پشت ضربه بود و اودیل خامروبکف هم از سرعت لازم برای پیشگیری از ضد حملات برخوردار نیست. شاید این یکی از دلایلی باشد که اسکو شیری را در ترکیب قرار می‌دهد.

دراگان از نمایش شیری رضایت داشت و او را تا آخرین لحظه در ترکیب تیمش نگه داشت اما طرفداران تراکتور چندان موافق سرمربی تیم نبودند. خصوصا در دقیقه 70 پس از اینکه اسکوچیچ به سمت نیمکت برگشت، گروهی از تماشاگران دست خود را به نشانه تعویض تکان داده و از اسکو خواستند تا تغییراتی را در ترکیب تیمش به وجود بیاورد. جالب اینکه تراکتور تا آخرین دقایق با همان 11 بازیکن ثابت توانست حریف را بکوبد و موقعیت خلق کند اما به هر حال تعویض نکردن، یک امر غیر عادی در فوتبال ایران است و برای تماشاگران (و حتی شاید بازیکنان و مسئولان) عجیب است که سرمربی از این کارت استفاده نکند.

البته استادیوم در همان لحظات، وقتی که حس کرد اسکوچیچ از این اشاره‌ها ناراحت شده، نام او را فریاد زد تا نشان دهد پشت سرمربی است اما به هر حال اسکوچیچ در صحبتهای خود در کنفرانس خبری نشان داده که ناراحتی‌اش عمیق‌تر از این حرفهاست: «اگر بخواهیم این موضوع را که چرا تعویض انجام نشده‌ کنکاش کنیم باید بدانم چقدر می‌توانید درباره تاکتیک‌های تیم ما توضیح بدهید. من مثل سرمربی‌های قبلی تراکتور نیستم که به خاطر حرف هوادار تعویض کنم. این خواسته، بی احترامی بود. این موضوعی که امروز اتفاق افتاد بعد از دو جام بی‌احترامی بود. اگر شما هم ۴۵ سال عمرتان را در پی کسب علم فوتبال سپری کرده‌اید بیایید بحث کنیم.»

در واقع شاید حق با دراگان اسکوچیچ باشد، او البته اشتباهاتی در ارنج خود داشته (از جمله اینکه در نیمه دوم بازی فجر دروژدک را به پست وینگر چپ برد و هاشم‌نژاد را بیرون آورد) اما در سراسر دقایق بازی الوحده تیمش به قدری منسجم و خوب بازی می‌کرد که نیاز به تغییر نداشته باشد. اگر تعویض، یک انتخاب برای تغییر روند مسابقه یا جایگزینی بازیکن تازه نفس با یار تحلیل رفته باشد، شاید تعویض در ترکیب تراکتور حتی میتوانست ریتم و نظم تیمی را به هم بریزد و نمایش رو به جلوی تیم را تحت تاثیر قرار بدهد. بنابراین اسکوچیچ به درستی تصمیم گرفت 11 بازیکن اصلی خود، شامل مهدی شیری را در ترکیب نگه دارد. احتمالا اگر ضربه تومیسلاو اشتراکالی گل می‌شد، حالا حتی اندک ناراضیان هم معتقد بودند که اسکو با استفاده از ترکیب ثابت خود شاهکار کرده است.

شاید بالاخره باید یک چیزی برای خرده‌گرفتن پیدا شود و برای این مورد، بهتر از مهدی شیری پیدا نمی‌شود. بازیکنی که در این سالها به بهانه‌های مختلف زیر فشار انتقادات رفته است. او همان بازیکنی است که فشار خردکننده حاصل از فینال آسیا را تجربه کرد اما در فولاد و تراکتور آمد و نشان داد که همان فوتبالیست مطمئن است، بی آنکه روحیه و اعتماد به نفس و کیفیت خود را از دست داده باشد.

شاید شیری میتوانست توپ آخر را به سمت راست و چپ بفرستد و تیم را در حمله نگه دارد اما فراموش نکنید وظیفه اول او در این توپ‌های سوم و چهارم، جلوگیری از ضد حملات سریع حریفی قدرتمند مانند الوحده است. پس شاید لازم باشد به این نمایش مطمئن و بی نقص کمی هم احترام گذاشته شود، خصوصا اینکه او به دستور کسی در بین 11 بازیکن اصلی قرار گرفته که همین اخیرا دو جام قهرمانی را برای تراکتور به ارمغان آورده است.